"De zieken begrepen dat die uren van rust, van bedrieglijke kalmte... hen morfine gaven." Zo schreef de Spaanse schilder Santiago Rusiñol in het Catalaanse kunstenaars- en literaire tijdschrift Pèl & Ploma. En hij wist waar hij het over had. Want Rusiñol, als het zwarte schaap van een dynastie van textielfabrikanten, was zelf verslaafd aan de modedrug van de 19e eeuw. In 1899, na vijf jaar verslaving, moest hij door een afkickkliniek. Een van zijn beroemdste schilderijen - "la morfina" (De morfineverslaafde) - geeft een idee van wat de kunstenaar in deze periode moet hebben meegemaakt.
Santiago Rusiñol werd geboren op 25 februari 1861 in Barcelona en stierf op 13 juni 1931 in Aranjuez. Op 28-jarige leeftijd keerde hij het leven van de hogere middenklasse de rug toe en verliet zijn vrouw en kind om vier jaar lang in Parijs te gaan schilderen. Daar leefde hij het typische leven van een bohemien in de wijk Montmartre. Zijn schilderkunst werd sterk beïnvloed door de impressionisten en hij cultiveerde de plein-air schilderkunst zoals de vertegenwoordigers van dit tijdperk.
Aan het begin van zijn artistieke carrière koos Rusiñol naast landschappen ook voor stedelijke en menselijke motieven. Na zijn revalidatie schilderde hij tot aan zijn dood bijna uitsluitend verlaten tuinen en parken in een contrasterende clair-obscur.
Naast de schilderkunst was Rusiñol ook succesvol in de literatuur.
"De zieken begrepen dat die uren van rust, van bedrieglijke kalmte... hen morfine gaven." Zo schreef de Spaanse schilder Santiago Rusiñol in het Catalaanse kunstenaars- en literaire tijdschrift Pèl & Ploma. En hij wist waar hij het over had. Want Rusiñol, als het zwarte schaap van een dynastie van textielfabrikanten, was zelf verslaafd aan de modedrug van de 19e eeuw. In 1899, na vijf jaar verslaving, moest hij door een afkickkliniek. Een van zijn beroemdste schilderijen - "la morfina" (De morfineverslaafde) - geeft een idee van wat de kunstenaar in deze periode moet hebben meegemaakt.
Santiago Rusiñol werd geboren op 25 februari 1861 in Barcelona en stierf op 13 juni 1931 in Aranjuez. Op 28-jarige leeftijd keerde hij het leven van de hogere middenklasse de rug toe en verliet zijn vrouw en kind om vier jaar lang in Parijs te gaan schilderen. Daar leefde hij het typische leven van een bohemien in de wijk Montmartre. Zijn schilderkunst werd sterk beïnvloed door de impressionisten en hij cultiveerde de plein-air schilderkunst zoals de vertegenwoordigers van dit tijdperk.
Aan het begin van zijn artistieke carrière koos Rusiñol naast landschappen ook voor stedelijke en menselijke motieven. Na zijn revalidatie schilderde hij tot aan zijn dood bijna uitsluitend verlaten tuinen en parken in een contrasterende clair-obscur.
Naast de schilderkunst was Rusiñol ook succesvol in de literatuur.
Pagina 1 / 2