Wat de Art Nouveau was in Duitsland en de Secession in Oostenrijk, was het Modernisme in de Spaanse provincie Catalonië en vooral in Barcelona. In verband met deze artistieke hervormingsbeweging kunnen we ook spreken van de Catalaanse Art Nouveau. Het beleefde zijn hoogtijdagen in de laatste decennia van de 19e eeuw en de eerste decennia van de 20e eeuw. Het werd geleid door Antonio Gaudí en gepromoot door de hogere middenklasse van Barcelona. Zij wilden hun stad op een nieuwe en eigentijdse manier vormgeven, maar tegelijkertijd volgens de Catalaanse traditie.

Het modernisme had invloed op alle gebieden van de kunst, maar manifesteerde zich bijzonder duidelijk in de architectuur. Gaudí kreeg van verschillende industriëlen de opdracht gebouwen te ontwerpen die nu een integrerend deel uitmaken van het stadsbeeld van Barcelona (b.v. Casa Battló, Park Güell). Zijn beroemdste project is de Sagrada Familia-basiliek in Barcelona, waaraan hij in 1882 is begonnen en die tot op de dag van vandaag onvoltooid is gebleven. Gaudí ontwikkelde zijn eigen kenmerkende stijl, geïnspireerd door de natuur en de vormen en oppervlakken die daarin te vinden zijn. Kenmerkend is het afzien van rechte lijnen.

Andere vertegenwoordigers van het Modernisme waren de schilders Ramon Casas, Santiago Rusnol, Miquel Utrillo en Pere Romeu. Hun ontmoetingsplaats was het koffiehuis en cabaret Els Quatre Gats ("De Vier Katten"), door hen ontworpen en geopend in 1897, waar zij besprekingen voerden en tentoonstellingen organiseerden. Alle belangrijke "modernisten" waren hier te gast.