Ubaldo Oppi, een opmerkelijk kunstenaar uit de 20e eeuw, werd geboren op 25 juli 1889 en speelde een belangrijke rol bij de oprichting van het "Novecento Italiano" in Milaan. Zijn indrukwekkende schilderijen, gemaakt in de neorealistische stijl van het Quattrocento, waren een uitdrukking van zijn diepe waardering voor de klassieke esthetiek en tegelijkertijd een gewaagde stap in een modern artistiek tijdperk. Oorspronkelijk geboren in Bologna, verhuisde zijn familie naar Vicenza toen hij net vier jaar oud was. Zijn vader, een schoenenverkoper, stuurde hem naar het hoge noorden om het schoenenvak te leren. Maar het artistieke vuur in Oppi leidde hem in plaats daarvan naar Wenen, waar hij tussen 1907 en 1909 studeerde onder leiding van de beroemde kunstenaar Gustav Klimt.

Na een korte militaire periode aan de Adriatische kust bracht zijn kunst hem naar Parijs, waar hij zich in de kringen van moderne kunstenaars begaf. Daar knoopte hij relaties aan met invloedrijke figuren in de kunstwereld, waaronder Fernande Olivier, de maîtresse van Pablo Picasso. De bruisende stad was een ideale plek voor Oppi om zijn vaardigheden aan te scherpen en zijn visie te verscherpen. De tijd van oorlogsonrust deed hem opnieuw terugkeren naar het Italiaanse leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam hij deel aan talrijke veldslagen, waaronder de bloedige Slag om Monte Pasubio. Gevangenschap in Mauthausen in oorlogstijd, een angstaanjagende ervaring, weerhield hem er niet van zijn passie voor kunst voort te zetten. Hij keerde terug naar Parijs in de jaren 1920 en stelde zijn werk tentoon op de prestigieuze Salon des Indépendants en later op de Biënnale van Venetië. Hij richtte het "Novecento Italiano" op samen met andere visionaire kunstenaars zoals Anselmo Bucci, Leonardo Dudreville, Achille Funi, Emilio Malerba, Pietro Marussig en Mario Sironi. Dit artistieke ontwaken werd gestimuleerd door Margherita Sarfatti en de opkomende fascistische partij.

Oppi's weg als kunstenaar was echter niet onderworpen aan een vooraf bepaald pad. Al na een paar jaar verliet hij de "Novecento" groep en stelde hij zijn werk onafhankelijk tentoon op de Biënnale van Venetië in 1926. Zijn werk kreeg internationale erkenning en werd onder andere tentoongesteld in Monaco, Dresden en Wenen. Aan het eind van de jaren 1920 nam Oppi een spirituele wending. Veel van zijn latere werken bevatten religieuze motieven en altaarstukken. Hij maakte indrukwekkende fresco's voor de Kapel van San Francesco in de Basiliek van Sint Antonius in Padua en later voor de kerk in Bolzano Vicentino.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij als luitenant-kolonel in de Alpentroepen. Hij stierf in Vicenza, maar zijn artistieke nalatenschap blijft levend. Vandaag de dag zijn de kunstdrukken van Ubaldo Oppi meer dan alleen een eerbetoon aan een groot kunstenaar - ze zijn een venster op een buitengewoon tijdperk in de Italiaanse kunstgeschiedenis en stellen je in staat om het naar je huis of kantoor te halen.