Giovanni Paolo Pannini was vooral bekend om zijn grootschalige stadsgezichten en vergezichten, ook wel veduta genoemd. Hij was vooral geïnteresseerd in de stad Rome, waar hij het grootste deel van zijn leven woonde. Zijn werken toonden zowel echte als denkbeeldige uitzichten op de ruïnes van het oude Rome. Pannini combineerde in zijn werken nauwkeurige observatie en tedere nostalgie. Zo verwerkte hij elementen van zowel de late klassieke barok als de vroege romantiek in zijn schilderijen. Tot zijn bekendste werken behoren verschillende voorstellingen van het Pantheon en de Sint-Pietersbasiliek, waarin hij herhaaldelijk kleinere details in de compositie varieerde en zo voor afwisseling zorgde.
In Italië was het gebruikelijk dat beroemde schilders alleen met hun achternaam werden aangesproken. Dit gold ook voor Pannini. Zijn opleiding begon in zijn geboortestad Piacenza, in het hertogdom Parma. Hij studeerde onder meer bij Guiseppe Natali, Andrea Galluzzi en Francesco Galli Bibiena. Van Galli Bibiena leerde hij het beroep van decorontwerper. Het is niet precies bekend hoe lang zijn opleiding in Piacenza duurde en op welke leeftijd hij zich aan de kunst begon te wijden. Vanaf 1711 verhuisde Pannini uiteindelijk naar Rome. Daar kreeg hij tekenles van Benedetto Luti. Tijdens zijn verblijf in Rome maakte hij ook kennis met Canaletto, wiens werken een sterke invloed hadden op Pannini. Door zijn opleiding tot decorontwerper kon hij verschillende paleizen in Rome artistiek vormgeven, wat hem al snel beroemd maakte. Tussen 1719 en 1725 werkte hij als decorateur in de Villa Patrizi, het Palazzo de Carolis of het Seminario Romano. In de loop van zijn carrière mocht Pannini ook enkele beroemde persoonlijkheden uit zijn tijd schilderen, zoals paus Benedictus XIV. Ook kreeg hij enkele malen de opdracht Romeinse feesten te schilderen. Vóór 1730 waren de werken van Pannini echter sterk beïnvloed door historische en religieuze motieven.
Pannini was ook zeer actief als leraar en beïnvloedde veel jonge kunstenaars. Hij werd tussen 1718 en 1719 lid van de Accademia di San Luca. Later werd hij daar ook leraar. De Académie de France accepteerde hem in 1732 als lid en nam hem later aan als professor in het perspectief aan hun school in Rome. Daar gaf hij onder meer les aan Jean Honore Fragonard, die hij zou hebben beïnvloed. Andere leerlingen van hem waren zijn zoon Francesco Pannini, die later in de voetsporen van zijn vader trad, de Fransman Hubert Robert en de vedutaschilder Antonio Joli. Robert werkte in het atelier van Pannini en wordt beschouwd als zijn belangrijkste leerling. Pannini's stijl beïnvloedde indirect ook vedutisten als Canaletto of Bernardo Bellotto. Zijn bijzondere oog voor perspectief kreeg veel navolging. Pannini's tweede zoon Guiseppe nam ook een artistiek beroep aan en werd een gerespecteerd architect. Pannini stierf op 74-jarige leeftijd in Rome en schilderde steeds minder vaak.
Giovanni Paolo Pannini was vooral bekend om zijn grootschalige stadsgezichten en vergezichten, ook wel veduta genoemd. Hij was vooral geïnteresseerd in de stad Rome, waar hij het grootste deel van zijn leven woonde. Zijn werken toonden zowel echte als denkbeeldige uitzichten op de ruïnes van het oude Rome. Pannini combineerde in zijn werken nauwkeurige observatie en tedere nostalgie. Zo verwerkte hij elementen van zowel de late klassieke barok als de vroege romantiek in zijn schilderijen. Tot zijn bekendste werken behoren verschillende voorstellingen van het Pantheon en de Sint-Pietersbasiliek, waarin hij herhaaldelijk kleinere details in de compositie varieerde en zo voor afwisseling zorgde.
In Italië was het gebruikelijk dat beroemde schilders alleen met hun achternaam werden aangesproken. Dit gold ook voor Pannini. Zijn opleiding begon in zijn geboortestad Piacenza, in het hertogdom Parma. Hij studeerde onder meer bij Guiseppe Natali, Andrea Galluzzi en Francesco Galli Bibiena. Van Galli Bibiena leerde hij het beroep van decorontwerper. Het is niet precies bekend hoe lang zijn opleiding in Piacenza duurde en op welke leeftijd hij zich aan de kunst begon te wijden. Vanaf 1711 verhuisde Pannini uiteindelijk naar Rome. Daar kreeg hij tekenles van Benedetto Luti. Tijdens zijn verblijf in Rome maakte hij ook kennis met Canaletto, wiens werken een sterke invloed hadden op Pannini. Door zijn opleiding tot decorontwerper kon hij verschillende paleizen in Rome artistiek vormgeven, wat hem al snel beroemd maakte. Tussen 1719 en 1725 werkte hij als decorateur in de Villa Patrizi, het Palazzo de Carolis of het Seminario Romano. In de loop van zijn carrière mocht Pannini ook enkele beroemde persoonlijkheden uit zijn tijd schilderen, zoals paus Benedictus XIV. Ook kreeg hij enkele malen de opdracht Romeinse feesten te schilderen. Vóór 1730 waren de werken van Pannini echter sterk beïnvloed door historische en religieuze motieven.
Pannini was ook zeer actief als leraar en beïnvloedde veel jonge kunstenaars. Hij werd tussen 1718 en 1719 lid van de Accademia di San Luca. Later werd hij daar ook leraar. De Académie de France accepteerde hem in 1732 als lid en nam hem later aan als professor in het perspectief aan hun school in Rome. Daar gaf hij onder meer les aan Jean Honore Fragonard, die hij zou hebben beïnvloed. Andere leerlingen van hem waren zijn zoon Francesco Pannini, die later in de voetsporen van zijn vader trad, de Fransman Hubert Robert en de vedutaschilder Antonio Joli. Robert werkte in het atelier van Pannini en wordt beschouwd als zijn belangrijkste leerling. Pannini's stijl beïnvloedde indirect ook vedutisten als Canaletto of Bernardo Bellotto. Zijn bijzondere oog voor perspectief kreeg veel navolging. Pannini's tweede zoon Guiseppe nam ook een artistiek beroep aan en werd een gerespecteerd architect. Pannini stierf op 74-jarige leeftijd in Rome en schilderde steeds minder vaak.
Pagina 1 / 3