Simon Vouet speelde een belangrijke rol in de Franse schilderkunst, omdat hij de Italiaanse barok in het land introduceerde. Vouet leerde de basis van de schilderkunst van zijn vader Laurent Vouet. Hij werd al snel een bekend portretschilder. Al op 14-jarige leeftijd reisde hij naar Engeland voor een opdracht. Uiteindelijk reisde hij in 1611 naar Constantinopel in het kielzog van de Baron van Sancy. In het jaar daarop vervolgde hij zijn reis naar Italië. Vouet ontwikkelde zijn stijl tijdens zijn verblijf in Italië tussen 1612 en 1627. Vouet was een natuurlijk academisch talent. Hij leerde al snel de barokke stijl die toen in Italië de boventoon voerde. Hij nam onder meer Caravaggios dramatisch spel met licht en schaduw over. De technieken van andere grote Italiaanse meesters zoals Paolo Veronese, Carracci, Guido Reni en Lanfranco hebben ook zijn stijl beïnvloed. Vouet's bekendheid groeide snel en hij werd bekend tot buiten de grenzen van Italië. Zijn waarschijnlijk belangrijkste opdracht in Rome was een altaarstuk voor de Sint-Pietersbasiliek, dat vandaag de dag alleen nog maar in fragmenten wordt bewaard.
Zijn roem trok ook de aandacht van koning Lodewijk XIII, die Vouet in 1627 tot eerste koninklijke schilder benoemde. Vouet keerde dus terug naar Frankrijk. De volgende 15 jaar domineerde hij de Franse kunstscene en kon hij bijna elke grote opdracht krijgen. Hij was niet alleen verantwoordelijk voor de portretten in het koninklijk huis. Vouet kreeg de opdracht om verschillende kastelen te versieren, zoals het Palais du Louvre, het Palais du Luxembourg en verschillende andere paleizen. Voordat Vouet terugkeerde naar Frankrijk, bleef het land ver achter bij Italië in zijn artistieke ontwikkeling. Dit maakte hem tot een van de belangrijkste Franse schilders van de 18e eeuw. In zijn atelier heeft Vouet de volgende generatie schilders opgeleid. Zijn studenten waren onder meer Charles le Brun, Valentin de Boulogne en zijn latere schoonzonen Michel Dorigny en Francois Tortebat.
Het eerste huwelijk van Simon Vouet was met Virginia de Vezzo, een beroemd en getalenteerd schilder. Ze stond ook bekend om haar schoonheid. Vouet nam daarom vaak Virginia als model voor voorstellingen van de Madonna of andere heilige vrouwen, in zijn religieuze werken. Het paar had 5 kinderen. Toen Virginia stierf, hertrouwde Vouet twee jaar later. Met zijn tweede vrouw kreeg hij nog 3 kinderen. Een van zijn zonen, Louis-René Vouet en zijn kleinzoon Ludovico Dorigny werden ook schilder. Ondanks zijn invloed heeft Vouet nooit zijn weg gevonden naar de Académie Royale. Dit zou te wijten zijn aan zijn student le Brun, die jaloers en jaloers zou zijn geweest.
Simon Vouet speelde een belangrijke rol in de Franse schilderkunst, omdat hij de Italiaanse barok in het land introduceerde. Vouet leerde de basis van de schilderkunst van zijn vader Laurent Vouet. Hij werd al snel een bekend portretschilder. Al op 14-jarige leeftijd reisde hij naar Engeland voor een opdracht. Uiteindelijk reisde hij in 1611 naar Constantinopel in het kielzog van de Baron van Sancy. In het jaar daarop vervolgde hij zijn reis naar Italië. Vouet ontwikkelde zijn stijl tijdens zijn verblijf in Italië tussen 1612 en 1627. Vouet was een natuurlijk academisch talent. Hij leerde al snel de barokke stijl die toen in Italië de boventoon voerde. Hij nam onder meer Caravaggios dramatisch spel met licht en schaduw over. De technieken van andere grote Italiaanse meesters zoals Paolo Veronese, Carracci, Guido Reni en Lanfranco hebben ook zijn stijl beïnvloed. Vouet's bekendheid groeide snel en hij werd bekend tot buiten de grenzen van Italië. Zijn waarschijnlijk belangrijkste opdracht in Rome was een altaarstuk voor de Sint-Pietersbasiliek, dat vandaag de dag alleen nog maar in fragmenten wordt bewaard.
Zijn roem trok ook de aandacht van koning Lodewijk XIII, die Vouet in 1627 tot eerste koninklijke schilder benoemde. Vouet keerde dus terug naar Frankrijk. De volgende 15 jaar domineerde hij de Franse kunstscene en kon hij bijna elke grote opdracht krijgen. Hij was niet alleen verantwoordelijk voor de portretten in het koninklijk huis. Vouet kreeg de opdracht om verschillende kastelen te versieren, zoals het Palais du Louvre, het Palais du Luxembourg en verschillende andere paleizen. Voordat Vouet terugkeerde naar Frankrijk, bleef het land ver achter bij Italië in zijn artistieke ontwikkeling. Dit maakte hem tot een van de belangrijkste Franse schilders van de 18e eeuw. In zijn atelier heeft Vouet de volgende generatie schilders opgeleid. Zijn studenten waren onder meer Charles le Brun, Valentin de Boulogne en zijn latere schoonzonen Michel Dorigny en Francois Tortebat.
Het eerste huwelijk van Simon Vouet was met Virginia de Vezzo, een beroemd en getalenteerd schilder. Ze stond ook bekend om haar schoonheid. Vouet nam daarom vaak Virginia als model voor voorstellingen van de Madonna of andere heilige vrouwen, in zijn religieuze werken. Het paar had 5 kinderen. Toen Virginia stierf, hertrouwde Vouet twee jaar later. Met zijn tweede vrouw kreeg hij nog 3 kinderen. Een van zijn zonen, Louis-René Vouet en zijn kleinzoon Ludovico Dorigny werden ook schilder. Ondanks zijn invloed heeft Vouet nooit zijn weg gevonden naar de Académie Royale. Dit zou te wijten zijn aan zijn student le Brun, die jaloers en jaloers zou zijn geweest.
Pagina 1 / 3